รักเธอประเทศไทย......ก่อนจะสายเกินไป

ประเทศไทยอยู่ในทำเลทอง มีการเกษตรเป็นหลัก จนมีคนพูดว่าเราเหมือนครัวของโลก
แต่เกษตรกรส่วนมากต้องมีชีวิตที่แร้นแค้น ปัญหาส่วนหนึ่งมาจากนโยบายของรัฐ เช่นกรณีเขื่อนปากมูล ที่ส่งผลให้เกษตรกรจำนวนมากไร้ที่ทำกินต้องกลายมาเป็นชาวนารับจ้างหรือกรรมกร สูญเสียวิถีชีวิตที่เคยอยู่อย่างอิสระและมีศักดิ์ศรี ในที่สุดก็เกิดปัญหาสังคมต่างๆตามมา

ลูกหลานของคนเหล่านี้คงไม่สามารถหนีรอดจากวงจรนี้ได้ เมื่อคนส่วนใหญ่ต้องตกอยู่ในสภาพปากกัดตีนถีบ เอาตัวรอด แล้วจะเป็นผลดีกับเรื่องประชาธิปไตยได้อย่างไร

ก่อนจะสิ้นปี พ.ศ 2554 นี้ ขอให้คนไทยทั้งหลายได้ฉุกคิดถึงบางสิ่งบางอย่าง บางทีอาจจะช่วยกันทำอะไรให้ประเทศชาติบ้านเมืองที่รักของเราดีขึ้นได้บ้าง

ถ้าเรามีวิถีชีวิตอย่างพอเพียง ไม่ต้องเป็นหนี้เป็นสิน ไม่ต้องละทิ้งถิ่นฐานที่ทำกิน ครอบครัวก็จะได้อยู่ร่วมกันพร้อมหน้าอย่างอบอุ่น มีเวลาดูแลลูกหลานได้อย่างใกล้ชิดไม่ให้ไปเกี่ยวข้องกับยาเสพติด ไม่เป็นปัญหาสังคม ครอบครัวมั่นคงแข็งแรง เป็นตัวของตัวเอง สามารถยืนหยัดเพื่อความถูกต้องได้ สังคมก็จะเข้มแข็ง บ้านเมืองจะอยู่กันด้วยความสงบสุข สภาวะเช่นนี้จะเกิดขึ้นได้ก่อนอื่นเกษตรกรต้องมีที่ดินทำกิน เกษตรกรที่มีที่ดินเป็นของตนเองอยู่แล้วจึงต้องพยายามรักษาเรือกสวนไร่นาของตนเอาไว้ ไม่ขายทิ้งง่ายๆ ไม่เห็นแก่ประโยชน์เฉพาะหน้า บางกรณีรัฐบาลก็ต้องเข้าช่วยเพื่อมิให้ที่ดินต้องหลุดไปจากมือเกษตรกร ภัยที่กำลังรุกคืบเข้ามาประการหนึ่งคือการกว้านซื้อที่ดินของต่างชาติ โดยเฉพาะที่ดินเกษตรกรรมซึ่งผลที่สุดเกษตรกรไทยอาจกลายเป็นเพียงผู้ขายแรงงานทางการเกษตร

เรื่องน้ำท่วมใหญ่ปีนี้ที่มีคนตายไปกว่า 600 ราย ก็น่าคิดว่าอะไรคือสาเหตุที่แท้จริง มีข้อมูลความผิดปกติหลายประการที่เล็ดลอดออกมาตามสื่อต่างๆ และผลสุดท้ายหากชาวไร่ชาวนาอพยพหนีไปจากพื้นที่น้ำท่วมขัง จะมีคนกว้านซื้อที่ดินทำเลทองเหล่านั้นรึเปล่า?

ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก ท่ามกลางการแย่งชิงทรัพยากรกันอย่างไร้พรมแดน ดิฉันก็แค่คนตัวเล็กๆคนหนึ่งเท่านั้นแต่ที่ต้องพูดเรื่องนี้เพราะรักเธอประเทศไทย............ก่อนจะสายเกินไป