กัลยาณมิตร

เท่าที่ผ่านมา ด้วยความโง่เขลาและไม่รู้เท่าทัน ทุกอย่างในชีวิตดิฉันก็น่าจะพังพินาศไปหมดแล้วและอาจไม่ได้อยู่มาจนกระทั่งถึงปีนี้ ปีที่อายุย่างเข้าปีที่ 57 ก็เป็นได้
แต่เพราะมีกัลยาณมิตรดิฉันจึงมีวันนี้

นอกเหนือจากหลายคนในหมู่เครือญาติที่มีพระคุณแล้ว ย้อนกลับไปตั้งแต่สมัยยังอยู่โรงเรียนประจำบางคนก็ช่วยเหลือแบบปิดทองหลังพระ จนทุกวันนี้ดิฉันเองก็ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร ชีวิตช่วงต่อมามีอยู่หลายครั้งตอนขณะกำลังเกิดเหตุวิกฤตหน้าสิ่วหน้าขวานก็มีผู้เข้าช่วยเหลือไว้อย่างทันท่วงที

ดิฉันจึงอยากขอบคุณกัลยาณมิตรทั้งหลายทั้งที่ดิฉันรู้และไม่รู้ ทั้งที่ล่วงลับไปแล้วและที่ยังมีชีวิตอยู่ ทั้งผู้อาวุโสและด้อยอาวุโสกว่าดิฉันไว้ ณ โอกาสนี้
ดิฉันจะจดจำพระคุณความดีงามของท่านไว้ตลอดไป