Thursday, December 18, 2008
ต้นร้ายปลายดี
บางครั้งการฝืนใจทำในสิ่งที่ไม่ชอบก็อาจเป็นผลดีในภายหลังได้ ดิฉันนึกย้อนกลับไปตอนเด็กๆ หลังจากพ่อแม่หย่ากันแล้ว ดิฉันต้องไปอยู่โรงเรียนประจำในชั้นป.7 ตอนแรกพอรู้ว่าจะต้องย้ายไปเข้าประจำ ดิฉันกลัวมาก ขอพ่อหลายครั้งไม่ให้ส่งดิฉันไปอยู่ประจำ แต่ไม่สำเร็จ ดิฉันฝันร้ายวันก่อนเปิดเทอมทุกครั้ง ฝันว่าลืมของใช้ที่จำเป็นอยู่เสมอ คงเพราะกังวลว่าจะไม่มีใครนำของที่ลืมไปให้ที่โรงเรียน แต่ในความเป็นจริงดิฉันไม่เคยลืมอะไรเลย เพราะจัดกระเป๋าเสร็จก็ยังเช็คแล้วเช็คอีก ที่นี่เพื่อนๆส่วนมาก เข้าเรียนกันมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล ดิฉันต้องปรับตัวอย่างมาก เพราะมีตารางเวลากิจกรรมทุกอย่างตั้งแต่ตื่นนอน อาบน้ำ กินข้าว เข้าห้องเรียน ไปจนถึงเวลาเข้านอน โดยเฉพาะตอนกินข้าว อาบน้ำ จะมีเสียงระฆังบอกทุกครั้ง อยากกินอะไรก็ไม่ได้กินเพราะมีระเบียบไม่ให้นักเรียนนำเงินติดตัวเข้าไปและไม่มีของขายด้วย อาบน้ำก็ไม่ค่อยทันเพราะให้เวลาน้อยมาก และอะไรอีกหลายอย่าง โชคดีที่ได้ครูและเพื่อนที่ดีดิฉันจึงผ่านช่วงเวลานั้นมาได้
ชีวิตในโรงเรียนประจำสอนให้ดิฉันมีระเบียบวินัย และอดทนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทำให้ดิฉันฟันฝ่าอุปสรรคในชีวิตมาได้ การเปลี่ยนแปลงของชีวิตที่ครอบครัวแตกแยกและดิฉันต้องเข้าโรงเรียนประจำทั้งๆที่ไม่ชอบเลย กลับส่งผลดีในภายหลังอย่างมหาศาล
